Thema Zorg voor elkaar, maart 2019
Binnen de familie voor elkaar zorgen, was nog niet zo lang geleden een belangrijke traditie en in veel culturen is het dat nog steeds. De familie heeft de zorg voor bijvoorbeeld de (groot)ouders uitbesteed aan instanties en wordt bij wet gereguleerd. Maar we vinden dat die georganiseerde zorg te ver is doorgeslagen. De verZORGingsstaat van de tweede helft van de vorige eeuw wordt in rap tempo afgebouwd. Er waait een frisse neoliberale wind. In onze moderne samenleving is meer en meer slechts plaats voor mondige, participerende burgers. De collectieve zorg wordt afgebouwd en in de vorm van mantelzorg en oppasoma’s en -opa’s teruggedrongen naar de privé-sfeer. Velen vinden dat de zorg voor elkaar heeft plaats gemaakt voor een berekenend individualisme. Burenhulp was lang vanzelfsprekend, maar nu moet de jaarlijkse burendag ons eraan herinneren hoe belangrijk buren kunnen zijn. Is de ‘zorg voor elkaar’ werkelijk uit het collectieve en persoonlijke domein aan het verdwijnen? Hoe speelt ‘zorg’ in jouw leven een rol? Is er sprake van zorg als je ervoor betaald wordt? En is er verschil tussen zorg waartoe je je moreel verplicht voelt en zorg die je uit vrije wil op je neemt?